σισυρνοδύτης

ὁ, Α

ντυμένος με σίσυρνα*, με κάπα ή γούνα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σίσυρνα, άλλος τ. τού σισύρα «κάπα» + -δύτης (< δύω «βυθίζω, βουτώ»), πρβλ. ῥακο-δύτης, τρωγλο-δύτης].